Onderwerp:

Sorry Spotje, t zal niet weer gebeuren...

Spotje neemt de benen samen met poes Knoetje...
Weggeglipt door de voordeur bij ledigen lade L.Robot

Ja, ja, echt waar ik schrok me rot gisteravond laat ontdekte ik ineens dat die 2 deugnieten nergens te vinden waren. Met een schok alsof ik onder stroom stond schoot het door mijn hoofd...ik heb de voordeur even op een kier laten staan om de lade van de Litter Robot te ledigen.
Het duurt niet lang maar net lang genoeg om in 't donker van de nacht te verdwijnen. Daar liep ik dus heen en weer langs de huizen en maar roepen ..niet te hard want het was al rond middernacht.

Verslagen en ongerust naar huis en nog eens heel de woning doorzocht. Uiteindelijk besloten zo niet naar bed te kunnen en dus, dit keer gewapend met een doosje favoriete snoepjes van dit tweetal uit mijn nachtkastlaatje opnieuw een poging gewaagd. Inmiddels kwam op het schudden van de snoepjes in het doosje een grote schare van buurtkatten om mij heen staan. Ze klommen tegen me op en streken sliertend tussen mijn benen door. Met deze miauwende schare viervoeters in mijn kielzog nog eens de andere kant van de straat ingelopen.

Juist toen ik het opgaf en moedeloos de oprit betrad hoorde ik een bekend miauwgeluid ...ik draaide me om en daar was Knoetje. Ze kwam aangerend op een drafje...wat was ik blij. Meteen de traktatie gegeven. Natuurlijk kon ik de buurtkatten niet overslaan en dus hebben zij ook iets lekkers gehad. Manneke van Moontje mijn overbuurvrouw was er ook bij. Ik moet het haar nog vertellen .

Maar de vreugde had toch een schaduwkant want al had ik nu Knoetje weer veilig in huis ...juffrouw Spotje liet zich mooi niet zien. Slapen ging toch niet en dus maar vast gedoucht en de duster aangedaan. Nog even een hete kop thee en een stukje film gekeken maar het lukte me niet dit te volgen.

De kaarsjes uitgeblazen en eenmaal in de gang gekomen hoor ik door de open brievenbus die altijd op een een kier staat een bekend geluid. In het licht van de buitenlamp en de kaarsjes in de buitenlantaarn zie ik een bruinachtige verschijning heen en weer bewegen door het glas van de voordeur. Vlug draai ik het nachtslot eraf en komt Spotje hard miauwend binnen alsof ze vrolijk vertellen wilde over haar nachtelijke avontuur.

Ik heb haar vlug opgepakt en heel hard geknuffeld en gezegd dat ik zo blij ben dat ze terug is gekomen. Nu konden we allemaal weer met een gerust hard ons hoofd op 't kussen leggen voor een goede nachtrust.
Mijn gezicht werd uitbundig gewassen door Spotje, allen dode huidcellen werden eraf geschuurd door haar ruwe tong. Wat heerlijk dat je er weer bent , nog even een lieve aai over het koppie van Knoetje die aan mijn voeteneind ligt en dan vertrekken we naar dromenland. De frisse avondlucht heeft hier vast en zeker aan bijgedragen!

snurkende poes Spotje...

leuke, lieve foto van Spotje...

Deze foto heb ik vanochtend ( slaapkamer) geschoten, wat een schattige poes ben je toch,
dat je een lieverd bent dat wist ik al maar hier straal je dat ook echt uit,
Je bent heel speciaal voor mij!!!




Je bent altijd bij mij... Wijkt nooit van mijn zijde... Je bent mijn schaduw en ik hoop dat je dat nog heel lang mag blijven!

Lekker boven de verwarming...

Spotje: vandaag ben ik beneden en heb ik een knus en warm plekje gevonden...

Lekker beneden...



Ah, heerlijk frisse neus halen op poezenterras, mijn plekjes even bezoeken waar vanalles onder kan kruipen en het holletje van Piep de huismuis even bezoeken. Hmm jammer weinig te beleven op dit moment , dan toch maar naar binnen en kijken of ik me daar kan vermaken.

dan maar even een rondje kamer...	ah..mama Pepe is er ook, hallo...
even voor 't raam ...	ook niet veel gaande vandaag...