Ik plaats deze QUOTE hierbij omdat ik het graag compleet wil houden en alles wat over Pepe gaat in haar eigen verhalenlijn wil hebben staan.
heftige tijden in huis van Poezenvrouwtje…
Heel verdrietig en moeilijk ook, zoveel achter elkaar en zo heftig ook. Nu is het Pepe die verslechterd is, vanmiddag naar DA met haar. Gisteravond gemaild en vanmiddag mag ik met haar richting DA. Reismandje staat al klaar en ik kijk de minuten van de klok af om te mogen vertrekken.
15.00 uur en ik weet niet of ik met een vol mandje terug ga komen. Ze is zo slecht dat ik haar niet eens durf te knuffelen, iets wat ik voor het afscheid nemen van Tiamo nog wel heb kunnen doen en het ietsje makkelijker maakte hem aan de Hemelpoort achter te laten.
Net was ik gewend aan het tellen van 9 Persjes elke avond en voordat ik het huis verlaat. Nu komt daar misschien wederom verandering in…
Ze is zo ziek, ligt daar maar voor zich uit te kijken.. gisteravond laat heb ik haar wat laten eten , naar haar toe gebracht en bij haar gaan zitten toen ze het oplikte. Ik heb ‘t schaaltje steeds gedraaid zodat ze er makkelijk bij kon komen en vanuit haar lig-houding ‘t kon oplikken. Het was niet veel maar ze had wat binnen gekregen.
Ik hoop ‘t beste maar vrees het ergste!
Ik zal deze ook met een quote in Pépé’s dagboek plaatsen zodat alles compleet is.
Heel kort heeft ze nog buiten gelegen maar eigenlijk was ze te ziek en toen ze terug naar binnen wilde heb ik haar gedragen. Nu ligt ze onder 1 van de fauteuils in de voorkamer…een beetje beschut in het donker onder de zitting.
Zoveel tegenslag en narigheid binnen een paar weken tijd had ik niet verwacht…en als ik ‘t zeggen mag verdien ik dit ook niet maar alleen God weet mijn plan en het “waarom” !
